To sam Bóg ustanowił małżeństwo, stwarzając mężczyznę i kobietę na swój obraz (Rdz 1,27). A Bóg jest Miłością (1 J 4,8).

Dlatego też miłość jest podstawowym i wrodzonym powołaniem każdej istoty ludzkiej.

Sakramentalne małżeństwo to wspólnota miłości i życia, powstała przez nieodwołalną zgodę obojga małżonków, w której oddają się oni sobie i przyjmują wzajemnie. Sakramentu małżeństwa udzielają sobie wzajemnie sami nowożeńcy w 'obliczu Kościoła', przed upoważnionym do tego kapłanem i świadkami. Małżeństwo nie jest zatem tylko sprawą prywatną dwojga ludzi, ale poprzez przyjęty sakrament biorą oni aktywny udział w budowaniu Kościoła; małżonkowie stanowią Kościół w pomniejszeniu, niejako domowy Kościół, jak uczy Sobór Watykański II.

Istotne przymioty sakramentalnego małżeństwa: jedność, miłość, nierozerwalna wierność i płodność.

Do istoty małżeństwa należy również płodność. Dziecko jest owocem wspólnej miłości. Służba życiu (a nie zabijaniu) została nakazana małżonkom przez samego Stwórcę: Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: Bądźcie płodni i rozmnażajcie się (Rdz 1,28).

Kościół uczy o odpowiedzialnym rodzicielstwie. Znaczy to, iż sami małżonkowie muszą zadecydować w sumieniu przed Bogiem, jak liczną chcą utworzyć rodzinę. Nie mogą jednak kierować się tutaj samowolą i egoizmem. Powinni uwzględnić warunki w jakich żyją, dobro własne i swoich dzieci, ale zawsze powinni być otwarci na dar nowego życia.

 

Przygotowanie do małżeństwa i życia rodzinnego
Można wyróżnić trzy zasadnicze etapy przygotowania do małżeństwa:

  • Przygotowanie dalsze: dzieciństwo, życie rodzinne, katechizacja szkolna i parafialna dzieci i młodzieży;
  • Przygotowanie bliższe: roczna katecheza przygotowująca do małżeństwa i życia rodzinnego dla młodzieży albo skrócona katecheza przedmałżeńska;
  • Przygotowanie bezpośrednie: obejmuje okres trzech miesięcy przed ślubem. Kandydaci do małżeństwa powinni obowiązkowo zgłosić się do kancelarii parafialnej na dwa/trzy miesiące przed ślubem w celu rozważnego i spokojnego podjęcia bezpośredniego przygotowania do ślubu, ewentualnego uzupełnienia katechezy przedmałżeńskiej i załatwienia formalności;
  • Spisanie protokołu przedślubnego, a tym samym ustalenie sytuacji prawnej narzeczonych, oraz samo zawarcie sakramentalnego związku małżeńskiego powinno mieć miejsce w parafii, w której jedno z narzeczonych posiada stałe lub tymczasowe zamieszkanie albo miesięczny pobyt;
  • W okresie narzeczeństwa kandydaci powinni częściej przystępować do sakramentów świętych, a zwłaszcza szczerze i owocnie przeżyć sakrament pokuty.

 

Przeszkody małżeńskie

  • Przeszkoda wieku - jeżeli narzeczeni nie ukończyli 18-tego roku życia;
  • Niezdolność fizyczna (impotencja) - niezdolność taką stwierdza lekarz;
  • Przeszkoda węzła małżeńskiego - istnieje wówczas, gdy ktoś związał się uprzednio węzłem małżeństwa kościelnego lub naturalnego;
  • Przeszkoda święceń i ślubów wieczystych;
  • Przeszkoda pokrewieństwa - niemożliwe jest małżeństwo z przeszkodą pokrewieństwa w linii prostej (we wszystkich stopniach: dziadek, ojciec, syn, wnuk); nie udziela się dyspensy również w wypadku pokrewieństwa w linii bocznej drugiego stopnia (miedzy rodzeństwem); biskup może udzielić dyspensy, gdy zachodzi trzeci lub czwarty stopień pokrewieństwa w linii bocznej (kuzyni);
  • Przeszkoda powinowactwa i przyzwoitości publicznej;
  • Powodem nieważności małżeństwa może być przymus, bojaźń lub szantaż (ze strony jednego z narzeczonych lub osoby trzeciej);
  • Małżeństwo nie będzie ważne, gdy zostało zawarte w złych intencjach z wykluczeniem jakiegoś istotnego elementu lub przymiotu małżeństwa (jedność, nierozerwalność, prawo do potomstwa);
  • Specjalnego zezwolenia biskupa wymaga małżeństwo z niewierzącymi i akatolikami. Osoby te powinny złożyć zobowiązanie, że nie będą przeszkadzać stronie katolickiej w wypełnianiu praktyk religijnych.

 

Po zawarciu sakramentu małżeństwa

Sakrament małżeństwa raz ważnie zawarty trwa do końca życia, do śmierci jednego z małżonków. Sakrament ten jest wielkim darem Boga, a obecny w ich małżeństwie mocą Ducha Świętego Chrystus wzmacnia i pogłębia wzajemna ich miłość, która staje się miłością płodną, tworzącą chrześcijańską rodzinę, prawdziwy Kościół domowy. Dlatego dzieci są najcenniejszym darem małżeństwa i rodzicom przynoszą najwięcej dobra. Uczynić z siebie dar - miłość małżeńska różni się od wszelkiej innej miłości, a różni się tym, że w miłości małżeńskiej jedna osoba oddaje się drugiej w niespotykanej gdzie indziej pełni. To dawanie siebie i branie drugiego nie wyklucza, a wręcz przeciwnie - potęguje szacunek i wielką godność każdej osoby.

Życie duchowe, sakramentalne i chrześcijańska tradycja - to fundament małżeństwa i rodziny chrześcijańskiej. Szczególne znaczenie w kształtowaniu chrześcijańskiego oblicza rodziny ma sposób świętowania niedzieli, który polega na udziale w niedzielnej Mszy św. i wspólnym świętowaniu w rodzinie (posiłek i czas wolny), następnie codzienna modlitwa i pielęgnowanie religijnych zwyczajów i obrzędów religijnych, związanych z uroczystościami kościelnymi i rodzinnymi.

 

PRZYGOTOWANIE BEZPOŚREDNIE DO MAŁŻEŃSTWA 

Narzeczeni zgłaszają się w kancelarii parafii zamieszkania narzeczonej lub narzeczonego na trzy miesiące przed przyjęciem sakramentu małżeństwa (istnieje możliwość wcześniejszej rezerwacji terminu ślubu); jeżeli parafia, w której ma być zawarte małżeństwo, różni się od miejsca zamieszkania obojga (nie dotyczy zameldowania), uzyskują zgodę na przeniesienie ślubu z parafii, gdzie jedno z nich zamieszkuje albo delegację do innej parafii; obcokrajowiec musi uzyskać zgodę biskupa miejsca zamieszkania.

W naszej parafii:

  • wstępne ustalenia: termin, potrzebne dokumenty – w godzinach urzędowania kancelarii;
  • spisanie protokołu przedślubnego – po indywidualnym umówieniu się z duszpasterzem.

Narzeczeni obowiązkowo biorą udział w naukach przedślubnych w dowolnie wybranej przez siebie parafii.

  • Nauki przedślubne w naszej parafii odbywają się we wszystkie soboty Wielkiego Postu o godz. 19.00 w salce nad zakrystią (6 spotkań).
  • Poradnia Życia Rodzinnego (spotkania wspólne) w czasie nauk przedślubnych; spotkania indywidualne – po umówieniu się z Panią.
  • Istnieje możliwość odbycia nauk przedślubnych (bez Poradni Życia Rodzinnego) podczas wyjazdów weekendowych. Szczegóły: www.dorodzin.pl

Narzeczeni przed zawarciem małżeństwa przystępują dwukrotnie do sakramentu pokuty i pojednania:

  • w najbliższym czasie po spisaniu formalności przedślubnych;
  • dzień przed ślubem.

 

Formalności
Narzeczeni zgłaszają się w kancelarii w parafii narzeczonej lub narzeczonego na dwa/trzy miesiące przed przyjęciem sakramentu małżeństwa.

Okazują następujące dokumenty:

  • dowód osobisty (lub paszport);
  • metrykę chrztu ważną 6 miesięcy do daty ślubu (tj. trzy miesiące do daty spisania protokołu przedślubnego);
  • jeżeli ślub odbywa się w parafii, w której nie byli chrzczeni, pobierają ten dokument w kancelarii w parafii, w której zostali ochrzczeni; w akcie tym jest odnotowane, czy osoba jest stanu wolnego i jakie przyjęła sakramenty (np. bierzmowanie); jeżeli osoba przyjęła sakrament bierzmowania, a fakt ten nie jest odnotowany w metryce chrztu, powinna uzyskać potwierdzenie przyjęcia tego sakramentu z parafii, w której została bierzmowana;
  • świadectwo (kościelne) z uczestnictwa w katechizacji z ostatniej klasy szkoły ponadpodstawowej; jeżeli osoba nie uczęszczała na lekcje religii, zanim zostaną przeprowadzone formalności przedślubne uzupełnia wiadomości, pod kierunkiem duszpasterza w swojej parafii zamieszkania;
  • dokument z Urzędu Stanu Cywilnego potwierdzający zawarcie już cywilnego związku małżeńskiego albo jeżeli zawarcie związku małżeńskiego ma skutkować w prawie cywilnym (tzw. małżeństwo konkordatowe), dostarcza się dokument stwierdzający, że narzeczeni są stanu wolnego; dokument ten jest ważny sześć miesięcy do dnia zawarcia małżeństwa;
  • po spisaniu protokołu przedślubnego w parafii dotychczasowego zamieszkania narzeczonych wygłasza się tzw. zapowiedzi; po ich wygłoszeniu – potwierdzone, dostarcza się do kancelarii parafii spisania protokołu;
  • narzeczeni, najpóźniej na dwa dni przed ślubem, do kancelarii dostarczają potwierdzenia m. in. z wygłoszenia zapowiedzi (jeżeli były wygłaszane poza naszą parafią).

 

Liturgia sakramentu:

  • w czasie ceremonii ślubnej zasadniczo posługę organisty pełni nasza Pani organistka; narzeczeni mogą wybrać kogoś innego, ale za aprobatą duszpasterza; podczas ceremonii ślubnej mogą być wykonywane wyłącznie śpiewy religijne (kościelne, liturgiczne); istnieje możliwość wykonywania śpiewu solowego lub instrumentalnego (np. gra na skrzypcach, flecie z akompaniamentem organowym), wyłącznie pieśni religijnych (pieśni maryjne np. Ave Maria mogą być grane w odpowiedniej części Mszy św. np. na przygotowanie darów albo na zakończenie); akompaniament solowy lub instrumentalny podczas liturgii musi być również zgodny z powyższymi wymogami liturgicznymi i ściśle uzgodniony wcześniej z duszpasterzem i organistą;
  • świadkowie (ukończone 18 lat, mogą być tej samej płci): na 15 minut przed rozpoczęciem liturgii dostarczają do zakrystii obrączki, okazują swoje dowody osobiste (lub paszporty) oraz – jeżeli narzeczeni nie uczynili tego wcześniej – dostarczają zaświadczenia narzeczonych o przystąpieniu do sakramentu pokuty;
  • następnie, razem z nowożeńcami udają się do ołtarza i zajmują przygotowane dla nich miejsca; podczas zawierania sakramentalnego związku małżeńskiego (składania przyrzeczeń przez nowożeńców) trwają w postawie stojącej;
  • bezpośrednio po końcowym błogosławieństwie, nowożeńcy udają się do zakrystii w celu złożenia podpisów na dokumentach konkordatowych (jeżeli był to tzw. ślub konkordatowy).

 

Uwagi porządkowe:

  • narzeczeni, po uzgodnieniu z duszpasterzem, mają możliwość uzupełnienia wystroju prezbiterium dodatkowymi (żywymi) kwiatami;
  • fotograf i operator kamery – obowiązkowo zgłaszają się do kapłana w zakrystii przed rozpoczęciem uroczystości ślubnej; podczas trwania liturgii rejestracja filmowa i fotograficzna może być wykonywana przez jednego fotografa i jednego operatora z uprawnieniami kościelnymi (z zastosowaniem przepisów kościelnych);
  • życzenia są składane przed świątynią, na placu kościelnym – nie obrzuca się nowożeńców ryżem, płatkami kwiatów itp.